مخزن استیل

مخزن استیل یکی از مخازن فلزی مقاوم در برابر خوردگی و زنگ زدگی میباشد که جهت ساخت بدنه آن از جنس ورق استیل استفاده می شود و قیمت آن حسب مورد استفاده و ملحقاتی همچون همزن الکتریکی (الکتروموتور)، مبدل حراراتی و … تعیین می گردد. این محصول برای نگهداری سیالات کاربرد دارد و بسته به تجهیزات و نوع استیل و کیفیت جوشهایی که تولید آن استفاده می شود دارای تنوع قیمت در ظرفیت های مشابه می باشد.

مواد مخزن استیل

یک مخزن فولادی ملایم (MS) با ضخامت دیوار 4-6 میلی متر ، با تنظیم گرمایش و کنترل دمای ترموستات ، برای این منظور ایده آل خواهد بود. حتی در صورت اتخاذ یک فرآیند سرد ، گرمایش در زمستان یا در آب و هوای سرد ضروری است ، جایی که دمای حمام کمتر از 40 درجه سانتی گراد باشد. پوشش محافظ داخل مخزن به طور کلی ضروری نیست ، زیرا ماده شیمیایی به فلز حمله نمی کند. رنگ ضد خوردگی مانند اپوکسی یا پلی اورتان ممکن است برای افزایش عمر مخزن ارائه شود. ترموستات و بخاری ممکن است از فولاد ضد زنگ باشد یا از آبگرمکن های معمولی استفاده شود. مخزن ممکن است کج ساخته شود (اینچ در طول 8 فوت کافی است) تا دارای سیستم سرریز برای از بین بردن روغن و چربی در طی فرآیند چربی گیری باشد.

طراحی و بهره برداری مخزن استیل

جاذب معمولی یک مخزن فولادی است که دارای موانع چوبی است. از آنجا که اکثر گیاهان Thylox در فشار اصلی جوی کار می کنند و بازده انتقال جرم این طرح نسبتاً ضعیف است ، یک ظرف نسبتاً بزرگ مورد نیاز است. ابعاد استاندارد معمولاً 90 فوت ارتفاع و تا 20 فوت قطر دارد ، بسته به توان گاز. محلول شستشو معمولاً به یک حلقه توزیع کننده واقع در بالای مخزن داده می شود ، که جریان را از طریق نازل های اسپری هدایت و تقسیم می کند تا توزیع کافی محلول در جاذب تسهیل شود.

تیونایزر ، که تحت فشار جزئی عمل می کند ، معمولاً یک ظرف خالی بلند با قطر بسیار کمتر و ارتفاع 120 فوت است. هوا توسط کمپرسورها تامین می شود و از طریق مخزن پر از مایع به سمت بالا دمیده می شود و ذرات گوگرد را به سطح بالایی می رساند ، جایی که کف ایجاد می کنند توسط پاول (1936) طراحي متفاوت و كوتاهتري از تيونيزر با دو پوسته متحدالمرکز گزارش شده است.

نتایج کار سه کارخانه Thylox توسط پاول (1936) ، دنیگ (1933) ، فارقوار (1944) و مک براید (1933) گزارش شده است. گیاه توصیف شده توسط مک براید به جای تیوآرسنات سدیم از محلول حاوی آمونیوم تیوآرسنات استفاده می کند. نتایج عملیاتی سه مورد از این تاسیسات در جدول 9-5 ارائه شده است. سایر اطلاعات عملیاتی دو کارخانه Thylox که گاز زغال سنگ و گاز آبی آبی را تصفیه می کنند توسط Fox well and Grounds (1939) گزارش شده است.

کنترل هیدرولیک برای خم شدن نهایی مخزن استیل

اصول کار

انتهای بازوی خروجی رله هیدرولیک به یک سر اهرم یا به صورت الکتریکی از طریق همگام سازی یا گیره های مغزی یا مکانیکی از طریق یک سیستم میله های کنترل متصل می شود. این اهرم به انتهای چنگال قرقره شیر سروو متصل شده است که چرخاندن آن آزاد است. این سوپاپ قرقره ای فشار هیدرولیکی را از انتهای مناسب عملگرها یا قوچ های مخالف دو طرفه که به سرسره یا پنجه در انتهای بالایی باله متصل شده اند وارد کرده یا از بین می برد. جهت حرکت باله ها البته با جهت رول که توسط ژیروسکوپ سرعت احساس می شود تعیین می شود. به عبارت دیگر ، هنگامی که کشتی ژیروسکوپ را می چرخاند و بازوی رله هیدرولیک و دریچه قرقره را حرکت می دهد تا روغن به قوچ ها جریان یابد. سپس قوچ ها باله را در جهت صحیح می چرخانند تا با رول مقابله کند.

انتهای دیگر اهرم که به دریچه قرقره متصل است به سر پنجه متصل است و بنابراین انتقال سیگنال بازخورد از انبار باله به سوپاپ کنترل را فراهم می کند. دو سیگنال - از واحد رله هیدرولیک و از انبار باله - موقعیت باله را تعیین می کند.

نیروی هیدرولیک توسط پمپ تأمین می شود که توسط موتور الکتریکی هدایت می شود یا مستقیماً به یکی از موتورهای اصلی متصل می شود - به طور کلی در تأسیسات کوچکتر. پمپ روغن را از مخزن از طریق فیلتر مکش می کشد و آن را از طریق یک فیلتر ریز دوم به سوپاپ تسکین پمپ می کند. این سوپاپ فشار موجود در سیستم را کنترل می کند و مسیر برگشت به مخزن را برای هر روغنی که در واقع توسط باله مورد نیاز نیست باز می کند.

شیر خلبان با شیر برقی عملکرد شیر تخلیه را کنترل می کند و باعث می شود که روغن را به سیستم هدایت کند یا به مخزن بازگردد.

از دریچه امداد روغن به سوپاپ قرقره می رود ، که همانطور که قبلاً مشاهده شد حرکت قوچ و باله را کنترل می کند. خروجی دریچه قرقره از طریق کولر روغن به مخزن بازگردانده می شود.

در صورت نیاز روغن به قوچ ها بیشتر از آنچه که توسط پمپ تامین می شود ، باتری های هیدرولیکی نزدیک قوچ ها قرار می گیرند. این اطمینان می دهد که سیستم می تواند به طور کارآمد با پمپ حداقل اندازه کار کند.

سوپاپ های جداکننده به گونه ای ارائه شده اند که می توان بخشی از سیستم را برای مثال تعمیر کرد.

سوپاپ های چک ، بین دریچه های قرقره قرار می گیرند و قوچ ها وقتی فشار کاهش می یابد به طور خودکار بسته می شوند و بنابراین باعث ایجاد قفل هیدرولیکی در قوچ ها می شوند.

علاوه بر سوپاپ های چک ، یک سیستم ترمز مکانیکی نیز در آن تعبیه شده است که به گونه ای طراحی شده است که باله ها در موقعیتی که برق هیدرولیک قطع می شود یا زمانی که سیستم در حال کار نیست ، در موقعیت خود نگه دارد.

در نهایت ، اهرم و میله نشان داده شده در عکس صفحه بالا (شکل 12.4) اتصالی از سر پنجه به فرستنده موقعیت باله است که در جعبه ضد آب وجود دارد. این فرستنده همگام به صورت الکتریکی به گیرنده سنکرون که روی کنترل پنل رول میرایی قرار دارد متصل شده است. گیرنده به شکل سنج کالیبره شده و زاویه پره را در هر لحظه ثبت می کند.

روش آزمایش مخزن استیل

درپوش شمع را در مرکز مخزن فولادی قرار داده و سپس شمع ها را با ضربه ای ملایم در بالا قرار می دهند. ارتفاع قرقره تنظیم شد تا به زاویه مطلوب با محور افقی برسد. انحراف در کلاهک شمع پس از اعمال بار با استفاده از گیج سنج متصل به کلاهک شمع اندازه گیری شد. بارها تا زمانی که مقدار انحراف به مقدار محدود کننده 5 تا 6 درصد قطر شمع برسد اعمال می شود (Shirato، Nonomura، Fukui، & Nakatani، 2008) (برابر با 10-15 میلی متر در مورد فعلی). تخلیه و بارگیری مجدد بار در هر آزمایش به همان شیوه انجام شد و مقدار انحراف اندازه گیری شد.